Starstruck in het Nonnetje

Mijn paps viert dit jaar dat hij 40 jaar in het onderwijs werkt. Een topprestatie vind ik, en zo ook zijn werkgever. Daarom een fijne bonus om het te vieren. Hij wilde ons (mijn broers, mij en aanhang) mee uit eten nemen in een restaurant met een ster, vlakbij hun woonplaats. Wij natuurlijk razendenthousiast. De week nadat hij het beloofd had, kreeg het Nonnetje in Harderwijk een tweede ster! Daar doen wij natuurlijk niet moeilijk over.

Als echte foody heb ik genoten van de schuimpjes, moussejes, gels, bollen, glitters, opmaak en oh ja, de smaak. Het was mijn eerste keer in een sterrenrestaurant en ik heb er van genoten! En ja, ik heb ongegeneerd foto's van al het eten gemaakt.

Notenboter

Mijn allereerste oester

Fancy gazpacho

Geweldige garnaal

Visfilet met zuurdesem korst en inktvis bolognese

Wontons met iberico varken en pekingeendbouillon (niet op de foto)

Bakkeljouw, maar dan met twee sterren

Duifje met mais (naast het kolfje ligt het hart, was verrassend lekker)

Eendenlever-peperkoekje met appelijs

Lemon merengue pie, altijd een succesnummer

Naamgenoten

Een paar keer per jaar, spreek ik af met een vriendin die is verhuisd naar België. Soms gaan we wandelen, een keer moesten we een taxi bellen omdat we gruwelijk verdwaald waren! Echt we hebben het richtingsgevoel van een kompas op een magneet.

Maar goed, deze keer spraken we af in Eindhoven, gewoon shoppen en eten. In de kast ligt een enorme stapel met AH restaurantzegelboekjes. Als je gaat klussen tijdens de actie, heb je voor je het weet honderd zegels. Op de site gekeken voor sushi, want daar houden we van. Maar toen kwam ik Brasserie Van den Berg tegen. Niet eens verder gekeken wat ze koken, maar meteen gereserveerd!

En het bleek een goede keuze. Een heerlijk zalmtartaartje met garnaaltjes en wasabi mayonaise (krijg ik nooit genoeg van), een parelhoentje met truffeljus, zoete aardappel en gebakken champignons en een toetje met vanilleijs én een passievruchten taartje. Voor mij is Eindhoven echt niet in de buurt, maar als je in die buurt bent, ik vind het een aanrader!

Oh ja, en als je daar bent, zorg dat je ook even naar het toilet gaat. Klinkt gek, maar onderweg daar naartoe kom je door een gang die tot en met het plafond is behangen met haag-behang.

Rotterdamse biertjes

Een goed bewaard geheim is de oude douaneloods op Katendrecht, nu Feniksloods. Je kunt daar sinds kort komen met het loopbruggetje achter Hotel New York. De oude loods is nu voorzien van bakker, kaasboer, slager, terras en een kroeg met huisgebrouwen bier. De Kaapse brouwers

Deze voormalige rosse buurt is ineens heel toegankelijk (je hoef niet meer helemaal om het water heen) en gezellig bovendien. In de zomer haal je bij iedere 'winkel' je eten en drinken en strijkt neer op een picknickset aan het water. Het is eens wat anders en gewoon een leuk uitje!

Het Eibertje in Nunspeet

Tijdens een impulsief weekendje weg in Nunspeet, wilden we ook lekker luxe uit eten. We hadden gereserveerd bij het Kromsteertje, maar die kijken niet op hun computer. Dus als je 's morgens via de site reserveert, kun je gewoon voor een volgeboekt-maar-op-dat-moment-helemaal-leeg-restaurant staan met je goede gedrag. En dan ook nog zo'n trol achter de balie die doet alsof het mijn schuld is dat ik niet gebeld heb omdat ik geen bevestiging had gekregen. Huh?Dikke vette afknapper dus!

Plan B was het Eibertje. Die was iets verder lopen vanaf het hotel, daarom hadden we eerst de andere gekozen. Achteraf was het iedere extra meter lopen waard. Zelf na al een dikke 17 km door het bos. Lekker decadent een vier-gangen-menu met wijnarrangement. Zeebaarstartaar met gepocheerd ei, in spek gewikkelde fazant met spinazie vulling en calvadossaus, schouderhaas met rode wijnsaus en gemarineerde ananas met pistache schuim, saffraan crème en vanille sorbet ijs. Vriendelijke bediening, mooie locatie en een schappelijke prijs (voor Franse keuken, het is tenslotte geen eetcafe). Als je dus nog eens in de buurt bent...

Het Zalmhuis

Een verborgen juweeltje in Rotterdam is het Zalmhuis. Onder de Brienenoordbrug, verscholen tussen de moderne kantoren staat een oud sfeervol restaurant aan het water. In de zomer kun je lekker op het terras buiten zitten. Wij waren er in oktober, niet echt een moment om buiten te zitten.

We hebben genoten van het driegangen menu, waarbij je gewoon van de kaart kunt kiezen. Ik had een heerlijke vitello tonnato voor. Als hoofdgerecht een geconfijte eendenbout. Na als die heerlijke confits die ik bij masterchef voorbij zie komen, wilde ik dat toch ook graag proeven. Het toetje was een tiramisu. Daar was ik niet heel enthousiast over. Maar ja, dan moet je ook geen Italiaanse klassieker bestellen in een Hollandse tent. Als met al vind ik het een aanrader! 

www.zalmhuis.nl

Restaurant De Engel

Terwijl, mijn meneer en ik, aan het genieten waren van een wereldreis, pasten mijn mama en haar meneer op onze Joep (dikke rode jeweetwel-kater). Ook als er problemen zouden zijn met de huurder (niet gebeurd) of de post (meer dan genoeg te doen), zouden zij daar een oplossing voor verzinnen. Al deze verantwoordelijkheid wilden we belonen. En wel met een etentje. Daar houden we zelf ook wel van.

Zomerstop
Het plan was om naar restaurant Kip te gaan. Daar hebben we al een keer gesmuld met ons tweetjes en dat wilden we best herhalen. Helaas was Kip gesloten wegens vakantie. Die zelfde boodschap kwamen we ook tegen op de websites van een heleboel andere Franse restaurants in de buurt. Uiteindelijk vonden we restaurant De Engel op de Eendrachtsweg. Website om van te watertanden en open!

Hemels gegeten
De chef en de sous-chef waren met zijn tweetjes. Naast het klaarmaken van heerlijk eten, verzorgden ze ook de bediening. Wat ik dan weer heel leuk vind. Zo kun je de mensen die je lekkere eten klaarmaken meteen vertellen wat je er van vindt. Een gazpacho van geroosterde groenten, huisgerookte zalm met gamba en zomerse couscous, sukade met aardappeltjes en groenten en natuurlijk een heerlijke jus. Als afsluiter een creme brulee, vanille ijs met praline en aardbeien. Kortom, wij hebben genoten!

Heel blij met mijn voorgerecht

Nog een overeenkomst
Chef Lars en ik hebben nog iets gemeenschappelijk. Hij heeft meegedaan met een kookprogramma van Herman den Blijker en gewonnen. Ik heb meegedaan met de 'passie voor eten' van Herman (daar heb ik het filmpje van de keukenprinses voor gemaakt). Voor mij geen hoofdprijs, maar wel een mooi gesigneerd kookboek en natuurlijk een heleboel pret met het maken van het filmpje.

De keukenprinses in actie

Crab dip

Op weg van New York naar Washington DC stopten we vorig jaar bij de Chesapeake Bay. In Grasonville, Maryland om precies te zijn. Met ons coupon-boekje kregen we een supermooie kamer voor een fijne prijs. Aan de overkant van de weg zagen we een leuke kroeg om wat te gaan eten, the Crabdeck.

 

Tijdens happy hour was het bier goedkoop en kon je eten voor weinig. In een knalblauw decor met levensgrote krabben bestelde ik een koude Bud (Budweiser) en een crab dip. De crab dip werd heel leuk geserveerd, in een broodje. De dip zelf was een lekkere dikke chowder met krab en kaas en werd geserveerd met brood. Lekker eten aan de bar, we voelden ons al meteen echt geïntegreerd.

Achteraf bleek dat de Crab Deck en het naastgelegen Fisherman's Inn in de hele regio bekend staat om het goede eten. Wederom een plekje dat we lukraak op de kaart geprikt hadden en precies goed bleek te zijn!

De vieste hamburger ooit

heb ik gegeten in Batavia, New York. Ja sinds ik in de de States ben geweest zet ik overal de staat achter. Voor het geval iemand ineens 3500 km verderop staat:-)

We hadden de hele dag gereden, een klapband gehad op de snelweg waardoor de hele zijkant van de camper er af vloog en we hadden honger. Vooral dat laatste is heel slecht voor de humeuren van mij en mijn meneer. We stopten bij een alleraardigste diner, de Polk a Dot. Zie hier een van internet gepikte foto. Ziet er leuk uit toch?

Maar goed, wij hadden dus trek en bestelden de hamburger plate. In Amerika moet je goede burgers kunnen eten, toch? Ja dat dachten wij ook, en dat weten we nu ook. Alleen moet je daarvoor niet in de Polk a Dot zijn! Het waren van die vieze hamburgers met frikandelsmaak die je hier ook in de vriezer kunt kopen. Met twee sneetjes wit brood en drie soep-opschep-lepels ranzige jus over de toch al kleffe patat. Omdat we honger hadden hebben we het naar binnen geschoven, maar ik zou het zeker nooit meer doen!

Trouwens, de mevrouw die de jus er op schepte was net als Obelix in een ketel gevallen. Niet met toverdrank, maar met jus. Ze was net zo rond, alleen iets minder sterk denk ik...

Restaurant Kip

Van mijn lieve collega's hebben mijn meneer en ik dinner cheques gekregen toen wij gingen trouwen. Door de drukke en vol met lekker eten afspraakjes decembermaand, onregelmatige diensten van mijn wederhelft en mijn ik-doe-even-een-maandje-geen-alcohol in januari kwamen we pas op 2 februari toe aan ons etentje.

Op de site van de dinner cheques kozen we restaurant Kip uit. Eerst wilde ik naar Herman den Blijker. Ik dacht als ik dan niet de hoofdprijs heb gewonnen, kan ik er in ieder geval een keer gaan eten. Helaas pindakaas doet Herman niet mee met de dinner cheque.

Restaurant Kip dus. Vlak bij het Westelijk handelsterrein, lekker ouderwets maar sjiek ingericht en ontzettend lekker eten! Duurder dat wat wij normaal uitgeven als we een hapje gaan doen, maar ja dit was ook echt UIT ETEN en geen sate met friet:-) We kozen voor het vier gangen surprise menu met wijnarrangement. Beste keuze ooit (helemaal omdat we op de fiets waren, want ik kon geen meter meer rijden met de auto).

Heerlijke zwaardvis, op de huid gebakken zeebaars, hertenbiefstuk met vergeten groente en een bijzonder toetje. Als we straks terug zijn van onze wereldreis en weer allebei een baan hebben, gaan we  dit zeker vaker doen. Wat een heerlijkheid!

Wil je zelf ook genieten? Kijk dan op www.restaurantkip.nl

Viva Afrika

Voor mijn vrijgezellenfeest hebben mijn vriendinnen me meegenomen naar Viva Afrika. Aangezien wij op onze wereldreis Afrika overslaan, vonden zij dat we dat continent dan maar in Nederland moesten meenemen. Ik ben echt dol op het eten daar. Lekker met je handen eten en samen delen. Hoef je tenminste niet met borden te schuiven, want zo gaat het meestal als ik neit kan kiezen:-)
Het restaurant is lekker kitch aangekleed met zebra motieven, tijgerprintjes en aaibaar materiaal. Thuis moet ik er niet aan denken, maar hier past het prima!

Ook leuk bij Viva Afrika: de cocktail workshop. Met toch wat dames die de bob waren, heb ik toch iets te veel cocktails naar binnen gegoten, maar ja ze waren ook zo lekker!

Heb je dus een keertje zin om uit eten te gaan, maar geen zin in weer pizza, chinees of sate, ga dan eens naar Viva Afrika op de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam

Klavertje vier in Hekelingen

Afgelopen zaterdag gingen wij ter ere van de verjaardag van Henk uit eten. Hij koos eeterij Klavertje Vier in Hekelingen. Een lekker druk eetcafe met een goede kaart. Naast de gewone gerechten staan er ook wat meer bijzondere dingen op de kaart. Zoals kangaroe biefstuk. Het eten ziet er mooi opgemaakt uit, niet met enorme bulten sla om je bord op te vullen en te verbloemen dat er eigenlijk maar heel weinig van het gene je besteld hebt op je bord ligt.

De akkoestiek is niet heel geweldig, dus als het druk is is het erg rumoerig. Maar voor niet te veel geld, kun je er heerlijk eten en dat is toch wel heel belangrijk. Oh ja, en je moet er voor naar Hekelingen. Geen probleem als je in de omgeving Spijkenisse woont, anders moet je er een stukje voor rijden:-)

Het zwarte schaap

De afgelopen weken ben ik op vakantie geweest, en heb ik veel uit gegeten. En dus weinig gekookt. Tel daar wat drukte bij op, en dan heb je zo maar ineens weken niet geblogd. Ik ga nu beginnen met het een beetje goed maken.

Gisteren heb ik gegeten in Groningen, met mijn paps. Op aanraden van broerlief, zijn we naar Het Zwarte Schaap gegaan. Een eetcafe net iets buiten het centrum, aan de gracht. Leuke sfeer, lekkere biertjes en super lekker eten! Ik had tongrolletjes gevult met spinazi en gerookte zalm met hollandaise saus. Om je vingers bij op te eten! Paps had een zeebaars die ook tot de laatste snipper werd verslonden. Mijn toetje was een huisgemaakte tiramisu en hij had een weckpotje met vanille ijs en chocolade saus. Je proefde de echte boter, echte slagroom en de liefde die in het eten zat.

Ongeveer rollend zijn we teruggegaan naar het station om in ons hotelletje in Bedum op bed te ploffen. Als je dus een keer in Groningen bent, ga zeker eten bij het zwarte schaap, wij doen dat in ieder geval wel:-)

Gina in Leidschendam

Met een huidige en 1 oud collega ga ik een paar keer per jaar ergens wat eten. Gisteren gingen we voor de 2e keer naar Gina in Leidschendam. Heerlijk op het terras, aan de vijver met een pizza. De prijs is gemiddeld, niet te hoog en ook niet spotgoedkoop. Maar daar staat tegenover dat het eten ook wel echt lekker is. Als je pasta met zalm bestelt, krijg je een berg zalm en niet van die lullige snippertjes. Mijn pizza was echt enorm groot, dunne boden, knapperige rand.

Kortom, als je een keer in de buurt bent, je kunt er gratis parkeren en de winkels zitten naast de deur als je er een meidenuitje van wil maken:-)

Kee Lun Palace in Den Haag

Met namen als de gouden draak, de Chinese muur en golden garden weet je meteen wat je bij de Chinees kunt eten; babi pangang, fou young hai enzovoort. Maar 'echte' Chinezen eten die zoete, vette bagger helemaal niet! Je ziet ze dan ook weinig eten in onze afhaaltenten. Een restaurant waar het iedere dag stikt van de Chinezen is Kee Lun Palace in chinatown, Den Haag.

Toen ik jaren geleden nog in Den Haag werkte, ging ik daar regelmatig eten. Ze hebben daar lekker en gezond eten voor weinig. Je krijgt standaard stokjes bij je bord, jasmijnthee bij het eten en een menu met plaatjes, omdat wij Hollanders geen Chinees lezen. Je kunt er dus heel lekker eten, maar je kunt er ook hele vieze dingen eten.

Nou ja, ik weet eigenlijk niet of het heel vies is, want het klinkt al zo vies dat ik het niet eens wil proeven.Op het menu staat bijvoorbeeld gebakken zeekwal en kippenpoten (en niet die bouten, drumsticks en vleugels die wij eten, maar echt het stuk met tenen!)  Die durf ik toch nog niet echt te bestellen. Als je dus een keer in een avontuurlijke bui bent, reserveer dan bij Kee Lun Palace. Anders kom jer ook niet in...

Sumo op de Binnenrotte

Gisteren gingen wij met een groep vrienden uit eten. Na veel gesoebat werd het Sumo op de Binnenrotte in Rotterdam. Sumo is een groot all you can eat japans restaurant. Je krijgt een lijstje waarop je je bestellingen kunt invullen. Je mag 5 gerechten per ronde, per persoon. Maximaal 5 ronden in 2 uur. Je mag alles bestellen, maar als je het niet op eet, moet je bijbetalen want verspilling is zonde. Vooral dat laatste vind ik terecht. Eten weggooien is echt zo 1988.

De bediening was lekker snel en de keuze was ruim. We hadden ook een paar niet-viseters bij ons. Die liepen dus niet heel erg warm voor een 'sushi-restaurant'. De Japanse keuken is gelukkig een stuk meer dan alleen sushi. Ook de grillgerechten waren lekker, vonden ook de vleeseters onder ons. Ik ben zelf niet echt van de all you can eat. Als ik uit eten ga wil ik lekker rustig zitten en op mijn gemak kiezen. All you can eat is toch altijd een soort vreetschuur waar je net te veel eet. Ook Sumo was heel druk en ik (nou ja, iedereen niet alleen ik) heb heel opgejaagd zo veel mogelijk zitten eten. 

Conclusie: je kunt lekker eten bij Sumo voor ee redelijke prijs, maar je moet wel beschikken over een sterk ontwikkelde zelfbeheersing en niet van heel veel rust om je heen houden. 

Little V

In 2007 zijn mijn vent en ik een maand naar Vietnam geweest. Naast dat het heel mooi land met vriendelijke mensen is, kun je er ook heerlijk eten. Met noedels en rijst (natuurlijk), lekker veel garnalen, koriander, gember en vissaus. Heel Vietnam, en dan overdrijf ik echt niet!, ruikt naar die vissaus. Een behoorlijk naar luchtje van wat de visboer in Asterix en Obeliks noemde "vis die al een tijdje de zee niet gezien heeft".

Ondanks de vissauslucht, kun je heel lekker Vietnamees eten. En nee in Vietnam piekeren ze er niet over om wat wij Vietnamese loempia's noemen op te eten. Net zo min als Chinezen babi pangang eten... Die vissaus is bijvoorbeeld heel lekker om je ongebakken loempia's in te dippen. Van rijstpapier rollen ze dan een loempia met noedels, tauge, koriander, munt, citroengras, garnalen en meer van dat lekkers. Soms krijg je ze kant en klaar, soms krijg je allemaal schaaltjes en kun je ze zelf maken.


Een ander heel Vietnamees gerecht is de tafel-bbq. In geen grote ruimte staan allemaal piepkleine tafeltjes, met kaboutertuinstoeltjes waar hele groepen Vietnamezen hun weekend inluiden. Naast je tafel een grote emmer met koud water en flessen bier. Op de tafel een bbq waar je schalen met vlees voor kunt bestellen. Bijvoorbeeld stekelvarken en wild zwijn.




In het centrum van Rotterdam, vlakbij de Blaak zit een Vietnamees restaurant, Little V. Je kunt daar echt authentiek Vietnamees eten, (wel op gewone grote mensen stoelen) voor niet al te veel geld. Wij waanden ons in 1 hap terug in Hue. Zeker een aanrader dus!

Dunya op het Proveniersplein

Als je houdt van de Mediteraanse keuken, moet je zeker een keer bij Dunya op de Proveniersstraat, vlak achter Rotterdam CS gaan eten. Het is een piepklein restaurantje waar je voor weinig, heel lekker kunt eten. Wij gingen op een vrijdagavond en hadden alleen plek omdat we vroeg kwamen en beloofden op tijd weg te gaan. De hele zaak zat propvol, en veel tafels dus meerdere keren op een avond. En ook dat is vaak een heel goed teken. In de zomer kun je er ook buiten zitten, dat vind ik altijd een feestje.

Maar wat eet je dan bij Dunya? Nou als voorgerecht bijvoorbeeld linzensoep, Turks brood met humus, paprika-, aubergine- en tomatensmeersels. Verder heel veel vlees van de grill, met yoghurtsaus en lokale specialiteiten 'uit de streek van de eigenaar'. En natuurlijk toetjes met baklava, dadels en vijgen. Ook leuk, als je een feestje geeft kun je je hapjes bij Dunya bestellen. Dan maak je zeker weten de blits!

Wil je ook eens eten bij Dunya Lokanta? Kijk dan op www.dunyalokanta.nl.

1900 in Den Haag

Gisteren ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer in Den Haag wezen eten en wel bij 1900 op de Maliestraat. Een heel klein wijnbarretje met maximaal 30 plekken, uiteraard hele fijne wijn en een super keuken. Bij de borrel kregen we focaccia met citroenroom en zalm en een spinaziequiche met pijnboompitjes. Das nog eens andere koek dan bitterballen en pinda's.

Het eten werd geserveerd op een tikkie oudbollig servies, wit met gouden randjes waarvan het dessin trouwens ook verschilde per persoon. Wat in die borden geserveerd werd, was trouwens de moeite waard! Het voorgerecht was een gemengde salade met een in serranoham gewikkelde verse vijg, vers stokbrood (en dan niet die euroshopper broodjes maar echt lekker stokbrood!) en gezouten boter. Feestje!

Daarna had ik de zalm besteld, de andere optie was scharrelkip. De zalm was lekker gebakken, met pesto, groene asperges en gegrilde trostomaatjes. Met de hele tafel (10 personen) kregen we 2 grote schalen met gekruide krieltjes. Het was een lekkere hoeveelheid, waardoor ik nog een goed plekje over had voor het toetje; een citroentaart met merengue.

Nu ben ik groot fan van citroentaart zoals je al hebt kunnen lezen. Merengue vind ik al snel weeïg worden, dus een dikke laag is aan mij niet besteed. Het heel zure citroenlaagje eronder had die dikke laag merengue wel nodig. Kortom, zeker een met liefde en handgemaakt toetje (in tegenstelling tot de kant en klare rommel die je soms krijgt) maar niet echt mijn cup of tea, zeg maar.

Al met al kan ik 1900 op de Maliestraat aan iedereen aanbevelen voor een knus etentje met een fijne portie "cuddle on a plate" zoals ze dat bij Masterchef UK zo mooi noemen.

Eten met vrienden

Gisteren ben ik na het werk gaan eten bij Grandcafe Vrienden in het bruisende centrum van Zoetermeer. Vrienden is een gezellig klein tentje met een heel fijne kaart en erg vriendelijke bediening. Leuk aan hun concept is dat ze een tiental gerechtjes van €8,50 op de kaart hebben staan. Zo kun je toch een aantal gangen eten zonder te ontploffen.

Ik heb de rundercarpaccio genomen, gewoon omdat ik dat altijd lekker vind. De mosterddressing was voor mij een beetje veel, maar ik hou ook gewoon van de pure smaak van het vlees. Mijn tweede gang was een creme brulee van geitenkaas, op een stukje roggebrood met rabarber en rucola. Het werd leuk geserveerd op een langwerpig bordje en was precies genoeg. Op de rekening staat handgeschreven: Fijne avond en bedankt met de namen van mensen die die avond hebben gewerkt. Dat soort kleine dingetjes maken je avond net dat beetje bijzonderder.

Op de kaart staan nog veel meer gerechten die ik nog wel eens wil proberen. Volgende keer eet ik weer met vrienden bij Vrienden!