Surinaamse spinazie

In mijn miniquiches voor kerst moest spinazie. Ik naar de markt voor verse spinazie. Bij de Surinaamse kraam hadden ze Surinaamse spinazie. Enorme bladeren! Je kunt er zowat een peuter in een bloemenpak op zetten een een foto van maken. Ik heb die in stukjes gesneden en klaargemaakt zoals gewone spinazie. Het is iets harder en iets bitterder, maar zeker lekker!

Een beetje van Julia Child en een beetje van mezelf

Men neme een recept voor sinaasappelmousse, een grote voorliefde voor citroentoetjes en dus een beetje eigen inbreng. Met citroen in plaats van sinaasappel; limoncello in plaats van cointreau en mascarpone in plaats van slagroom. Het resultaat, een ijskoude citroenmousse om je vingers bij op te eten. En een lekker glaasje limoncello...

1900 in Den Haag

Gisteren ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer in Den Haag wezen eten en wel bij 1900 op de Maliestraat. Een heel klein wijnbarretje met maximaal 30 plekken, uiteraard hele fijne wijn en een super keuken. Bij de borrel kregen we focaccia met citroenroom en zalm en een spinaziequiche met pijnboompitjes. Das nog eens andere koek dan bitterballen en pinda's.

Het eten werd geserveerd op een tikkie oudbollig servies, wit met gouden randjes waarvan het dessin trouwens ook verschilde per persoon. Wat in die borden geserveerd werd, was trouwens de moeite waard! Het voorgerecht was een gemengde salade met een in serranoham gewikkelde verse vijg, vers stokbrood (en dan niet die euroshopper broodjes maar echt lekker stokbrood!) en gezouten boter. Feestje!

Daarna had ik de zalm besteld, de andere optie was scharrelkip. De zalm was lekker gebakken, met pesto, groene asperges en gegrilde trostomaatjes. Met de hele tafel (10 personen) kregen we 2 grote schalen met gekruide krieltjes. Het was een lekkere hoeveelheid, waardoor ik nog een goed plekje over had voor het toetje; een citroentaart met merengue.

Nu ben ik groot fan van citroentaart zoals je al hebt kunnen lezen. Merengue vind ik al snel weeïg worden, dus een dikke laag is aan mij niet besteed. Het heel zure citroenlaagje eronder had die dikke laag merengue wel nodig. Kortom, zeker een met liefde en handgemaakt toetje (in tegenstelling tot de kant en klare rommel die je soms krijgt) maar niet echt mijn cup of tea, zeg maar.

Al met al kan ik 1900 op de Maliestraat aan iedereen aanbevelen voor een knus etentje met een fijne portie "cuddle on a plate" zoals ze dat bij Masterchef UK zo mooi noemen.

Citroen-amandeltaart deel 2

Komend weekend ga ik de citroen-amandeltaart van een paar weken geleden weer maken. Nu met de garnering er op in plaats van er in, want ik heb het hele recept gelezen:-)

Boeuff Bourgignon

Het is een franse klassieker en ik ben er dol op! Op z'n Nederlands gewoon suddervlees met spekjes, wijn en champignons. Ik had best vaak dat mijn vlees ondanks de vlamverdeler aanbrandde. Dat is toch altijd jammer. Deze keer heb ik mijn pan gewoon in de oven gezet. Niet alleen brandt het dan niet aan, maar je vlees wordt er ook nog eens supermals van! En let natuurlijk wel op als je de pan oppakt dat je dat niet zonder handschoen of pannenlap doet. Dat lesje heb ik vorige week al geleerd.

Feestje!

Mijn nichtje Mirjam is dol op lekker eten, en dan ook vaak gretig afnemer van restjes of overproductie uit mijn keuken. Maandag is ze jarig en ze wilde graag een etentje met haar vriendinnen om het te vieren. Met een kleine man, werk en opleiding werd dat alleen wat lastig te organiseren. Mijn verjaardagskado was dus dat ik het eten verzorgde. Zij blij, ik blij.

Gisteren aten we

• gevulde portobello met geitenkaas en spekjes
• lasagna met verse pasta (uiteraard) en risotto met gorgonzola, peer en walnoot
• zucotto, soort straciatella mousse

Mirjam heeft voor vandaag ook nog te eten, want natuurlijk had ik over, en ik kan lekker weer een nieuwe voorraad eten voor onszelf maken. Inmiddels staat de boeuff bourgignon in de oven te stoven en dat vind ik ook altijd een feestje:-)

Champignonsoep

Soep. Met soep kun je alle kanten op; een kleine kom als voorgerecht, een mini glaasje voor je amuse of gewoon een lekker groot bord met een broodje erbij als avondeten. De dames van de kunst van het koken hebben echt tientallen soepen in hun kookboek opgenomen. Sommigen meer werk dan anderen.

Ik heb al de mediteraanse tomatensoep gemaakt, die was heel lekker, maar ook veel werk. Met veel stappen, ontvelde tomaten en lange prutteltijd. De aardappel-prei soep was de makkelijkste tot nu toe. aardappel en prei koken, pureren en dat is het zo ongeveer. De romige champignonsoep zit daar net tussenin, steeltjes eerst meekoken met de bouillon, zeven, hoedjes smoren en meekoken. Met op het laatst nog de toevoeging van eierdooiers en slagroom om hem te binden en romig te maken.

Tip
Als je iets warms gaat binden met eierdooiers, zoals dus deze soep maar ook bij toetjes komt het wel voor, doe dan eerst een klein beetje warme vloeistof bij je eiermengsel. Goed roeren en als het verdund en opgewarmd is, doe je het in de pan er bij. Het mag daarna ook niet meer koken! Zo voorkom je dat je roerei krijgt. Mijn eerste bavarois, vorig jaar kerst, heeft dat meegemaakt. Het was een soort van brinta bavarois geworden. De smaak was goed, maar het voelt toch niet zo fijn in je mond.

Ik zeg wel heel stoer mijn eerste bavarois, maar een tweede is er nog niet gekomen. En deze kerst komt ie er ook niet. Dan staat er een veiliger toetje op het programma...

Au!

Vandaag had ik weer kookdag. Op het menu stonden kipfilet met champignon-roomsaus, met boter gesmoorde boontjes en risotto. De kipfilet heet in het Frans Supreme, klinkt toch beter dan fileetje. Die besprenkel je met citroensap, zout en peper en dan de oven in. Handig als je een Le Creuset pan hebt, die ook in de oven kan. Jammer als je vergeet dat die pan in de oven heeft gestaan als je de saus af wil maken. Ik heb dus nu het handvat van mijn pan in mn hand staan...

Het eten was wel echt super lekker en ook niet eens heel veel werk. Het stond in een half uurtje op tafel en ik hoefde er niet veel aan te doen. De risotto ging op voor mij heel nieuwe wijze in de oven in plaats van in de pan. Dat is pas makkelijk! Je bakt de uitjes in boter, rijst erbij en beetje roeren, bouillon er in, roeren en dan de boel in de oven 20 minuutjes en klaar! Die hou ik er zeker in, en de lap op de handgreep van de hete pan, want mn handje doet wel echt zeer!

Trio'tje van vis

Ik hou best wel van vis, maar niet van heel vissige vis. Vissige vis? Ja bijvoorbeeld tonijn uit blik, dat vind ik niet te eten, veel te vissig. Voor mijn trio van vis had ik zalm uit blik nodig. Ben ik ook geen fan van, maar ik dacht, laat ik het eens proberen. Uit het grote boek selecteerde ik:

• Zalmmousse (variant op de kippenlevermousse die toch echt een brug te ver is voor mij) 
• Zalmsoufflé (tja eigenlijk alles is lekker als soufflé toch?)
• Garnaal in aspic (gewoon omdat het me lachen leek om te maken)

Spelende vrouw wat heeft u nu geleerd?

Zalm uit blik is inderdaad heel vissig en niet helemaal mijn ding, maar in de zalmmousse niet overheersend aanwezig. In de soufflé ook niet, maar dat kwam doordat ik met mijn weeshuizenpudding in mijn achterhoofd het recept gehalveerd had. Behalve het eiwit dus. De soufflé was daardoor niet zo vissig en ik weet niet of ik twee keer zo veel vis er in net zo lekker had gevonden. 

De aspic blijft echt een lollig dingetje. Ook deze was eigenlijk bedoeld met kippenlever, die ik dus had vervangen voor een garnaaltje. Ik vind het er heel leuk uit zien, zo'n doorzichtig bubbeltje met een garnaal er in. En het smaakt eigenlijk ook heel goed, ook al verwacht je een soort van kwal in je mond te stoppen. De verhouding aspic-garnaal kan iets beter, maar deze is zeker voor herhaling vatbaar.