Naamgenoten

Een paar keer per jaar, spreek ik af met een vriendin die is verhuisd naar België. Soms gaan we wandelen, een keer moesten we een taxi bellen omdat we gruwelijk verdwaald waren! Echt we hebben het richtingsgevoel van een kompas op een magneet.

Maar goed, deze keer spraken we af in Eindhoven, gewoon shoppen en eten. In de kast ligt een enorme stapel met AH restaurantzegelboekjes. Als je gaat klussen tijdens de actie, heb je voor je het weet honderd zegels. Op de site gekeken voor sushi, want daar houden we van. Maar toen kwam ik Brasserie Van den Berg tegen. Niet eens verder gekeken wat ze koken, maar meteen gereserveerd!

En het bleek een goede keuze. Een heerlijk zalmtartaartje met garnaaltjes en wasabi mayonaise (krijg ik nooit genoeg van), een parelhoentje met truffeljus, zoete aardappel en gebakken champignons en een toetje met vanilleijs én een passievruchten taartje. Voor mij is Eindhoven echt niet in de buurt, maar als je in die buurt bent, ik vind het een aanrader!

Oh ja, en als je daar bent, zorg dat je ook even naar het toilet gaat. Klinkt gek, maar onderweg daar naartoe kom je door een gang die tot en met het plafond is behangen met haag-behang.

Visvoorgerecht

Afgelopen weekend kwamen mijn vader en zijn vrouw bij ons eten. Paps had geholpen met het slopen van de oude keuken en het klaarmaken van de ruimte voor de nieuwe. En hoe kun je een bedankje beter inkleden dan met een fijn etentje?

Te beginnen met de poten

Zoals je weet, kijk ik heel fanatiek naar Masterchef Australië en Nieuw Zeeland. Ene Tony maakte een tijd geleden een cannelloni van komkommer met een krabvulling. Die schreef ik op mijn lijstje van 'dingen-die-ik-ook-wil-proberen'. Ze hadden er niet bijverteld hoe hij het gemaakt had, maar als amateur-McGuyver ging ik gewoon aan de slag. Stap 1, krabbenpoten kopen. Krab uit een blikje of die chemische surimisticks, nee daar begin ik niet aan als er een vers alternatief te bedenken is. Tja, en dan? Gelukkig weten de 65+ kookboeken altijd wel raad. Een minuut of 5 koken in de bouillon wist mijn grote vriendin Julia Child me te vertellen.

Hamers, wc-rollen en natuurlijk boter

Als ze gekookt zijn, moet je het vlees er nog uit zien te peuteren. Gewapend met een grote hamer en een theedoek, sloeg ik met grof geweld de schalen stuk. Eerst zachtjes tikken leverde namelijk nog geen barstje op. Omdat ik niet helemaal zeker was dat het goed gaar was, nog heel even in de boter gebakken. En je weet het, alles wordt lekkerder van boter. Daarna een mengseltje gemaakt met peterselie, creme freche, citroen en zout en peper. Met een handig taart-en-soufflé-plasticje een wc rol bekleed. Mijn mooie metalen ringen waren een keer in het water gevallen en gaan roesten. En dat was ik even vergeten.

Afgemaakt met een bonbon

Komkommer met de dunschiller in plakken, op maat snijden en in de wc-rol zetten. Die vul je dan met het krabmengsel. En dan ben je al klaar. De 2 poten waren precies goed voor 4 rolletjes. En omdat ik geen kniepert ben en 1 rolletje een zielig voorgerecht is, heb ik er een zalmbonbonnetje bij gemaakt met Hollandse garnalen, creme freche (die stond toch open), kappertjes en bosui.

Eendje met een mooie omschrijving

 

In de Nederlandse huishoudens kom je niet zo vaak eend tegen als ingrediënt. In kookprogramma's des te meer. Als fervent lekkerbek en kookprogramma-kijker (nou ja, vooral masterchef eigenlijk), heb ik een zwak voor eend. De gerookte eendenborst van de poelier maakt mijn hele weekend goed. Zelfs als het zo hard regent dat helemaal niets leuk is. Eendje er bij en je hoort mij nergens meer over.

Geïnspireerd door de mooie omschrijvingen van de tv maakte ik een "crispy skin duckbreast, potatoes roasted in duckfat, duck cracklings" en broccoli op z'n Hollands.

Uit de tips van de chefs heb ik vooral goed onthouden dat een goeie eendenborst met krokant vel langzaam is gegaard, zodat het vet er uitloopt, maar niet té lang want dan wordt je eend vies. Tussentijds je vet uit de pan gieten en niet weggooien! Daar kun je namelijk heerlijk je aardappeltjes in bakken. Maar later kun je daar ook ander vlees in bakken in plaats van boter of olie. Het blijft wel altijd spannend hoe je eend er aan toe is aan de binnenkant. Dat zie je pas als je het gaat snijden om op te dienen. En dan kun je er niets meer aan veranderen. Maar de dare-devil in mij houdt wel van een beetje spanning:-)

Vismousse

 

Als mijn paps is wezen vissen, mag ik daar van meegenieten. Als zelf-fileerder, sta ik boven aan de afleverlijst; aangezien veel mensen toch liever de fileetjes kant-en-klaar aangeleverd krijgen. Ik vind het niet erg om zo'n vis te slachten. Als blijf ik de ingewanden verwijderen wel een uitermate smerig karweitje vinden... Het vaakst krijg ik snoekbaars, een nogal glibberig exemplaar met linke stekels en een dik vel. De laatste keer heeft zo'n rotbeest me in mn vinger gebeten. Nou ja gebeten, ik was bezig met mijn semi-professionele-fileeractiviteiten en belandde met mijn vinger op zijn gebit. Het voordeel van snoekbaars kunnen fileren is dat je een kabeljouw lachend in mootjes hakt. Elk nadeel heeft dus ook hier zijn voordeel.

Maar oke. Ik doe de vis dan netjes in pakketjes in de vriezer. Alleen als ik ravioli maak, heb ik niet een heel pakje nodig. En wat doe je er dan mee? Dan pak je Julia's kookboek er bij (Julia is dus Julia Child). Daarin staan recepten voor restjes vis en vlees. Ik had niet alles in huis wat ik nodig had, maar een beetje freestylen is mij niet vreemd. Beetje jammer als je te weinig vochtige ingredienten hebt (er staan niet altijd liters slagroom in mijn koelkast al zou je misschien denken van wel). Een restantje creme freche, wat melk en dat zou ook wel moeten werken dacht ik. En ja, het werkt. Alleen als je niet helemaal goed oplet hoeveel gelatine je er in moet doen, dan wordt je vismousse nogal stevig! 

Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit wat ik nu vind van vismousse. Op zich is de smaak niet verkeerd. Maar een hele plak op je bord leidt er toch toe dat ik een beetje een muffig gevoel krijg in m'n maag. Volgende keer dus niet zo veel maken en het doseren. In een restaurant krijg je tenslotte ook niet een berg mousse met een stukje brood. Nee, dan krijg je allerlei leuke knapperige dingen op je bord, met een heel klein toefje mousse. Tot zover dus de mousse als oplossing over overgebleven vis. Een mooie vorm vol mousse eten wij met ons tweetjes niet op. Het ziet er wel heel feestelijk uit, dat dan weer wel

Matt's mess

Nog een recept uit het kookboek van Matt Preston: Matt's mess. Een variatie op de Ozzie-classic: Eaton mess. Met een sorbetijs van aardbei en perzik, slagroom, merengue en aardbeiengeleiblokjes.

Ik heb de merengues voor het mooi te groot gemaakt. Daardoor paste het toetje niet in de mooie glazen die ik in mijn hoofd had. Maar, een groot glas met romig, fris zuur, zoet en knapperig is ook zeker weten geen straf! Het is echt een heel makkelijk te maken toetje. Je kunt alles van te voren maken en als het dan tijd is voor het dessert, hoef je alleen alles maar in de glazen te doen. Het ziet er superfancy uit, zeker op oma's tafelkleed. Een fijne afsluiter van een etentje!

Runderwangen

Zoals je misschien weet, ben ik de uber-fan van Masterchef Australië. Van mijn vriendinnetje Suuz kreeg ik voor mijn verjaardag het kookboek van jurylid Matt Preston. Matt staat er om bekend een groot fan te zijn van lekker eten, maar niet super ingewikkelde gerechten te maken. Bij Masterchef staan regelmatig de runderwangen (beefcheeks, fantastisch woord!) op het menu. Hysterische reacties alom, dus dat moet ik dan ook proberen. Zo heb ik een hele lijst met gerechten en ingredienten die nog eens wil maken. Een soort kook-bucketlist.


Runderwangen kun je alleen halen bij de slager en die moet je bestellen. Anders worden ze niet van de kop gehaald. Zonde! De wangen zijn heerlijk mager en mals. Ze zien er wel een beetje vreemd uit. Niet netjes afgerond of overal even dik, zoals de runderlappen die je normaal gesproken gebruikt voor je suddervlees. Ik maakte het recept van Matt met wijn en mediterraanse kruiden speciaal voor oma. Oma is dol op draadjesvlees en helemaal als het voor haar gekookt wordt. De wangen zijn nadat je ze gestoofd hebt zo mals, dat je ze met een vork kunt 'snijden'. Superlekker met aardappelpuree en als mijn vader komt eten, wil die het ook proberen:-)

Wat geef je oma kado als ze 80 wordt?
Een etentje aan huis inclusief afwasservice en een potje rummikub

 

Terug van weggeweest

Sinds ik voor mezelf ben begonnen, als communicatieadviseur, niet als kok, breng ik erg veel tijd door achter de laptop. Zeker in het begin van het jaar was het flink buffelen waardoor de lust tot bloggen een beetje weg was. En als je er geen zin in hebt, moet je er niet aan beginnen vind ik. Daar wordt je blog niet beter of leuker en dan gaat het je echt tegenstaan.

Sinds een maandje, hebben mijn meneer en ik een nieuwe keuken. En niet zo maar een keuken, nee een echte grote-mensen-keuken! Je moet er midden in een hittegolf dan 6 weken voor bikkelen, maar dan heb je ook wat. We hebben de keuken wel laten plaatsen, maar de voorbereidingen zelf gedaan. En in een jaren '30 appartement is klussen vragen om problemen. En inderdaad, we kwamen wat uitdagingen tegen die we niet hadden ingecalculeerd.

Maar... nu de nieuwe keuken er is, is het alle bloed, zweet en tranen driedubbel en dwars waard geweest! Ik sta elke dag te genieten van de keuken en lekker te koken. Niet elke dag heerlijke toetjes met liters boter en slagroom, maar ook gewoon lekker gezond eten. Lasagne waar geen pakje aan te pas komt, komkommersoepjes omdat de tuin van mijn paps uitpuilt van de komkommers, heerlijke malse runderwangen en fijne toetjes en taartjes (ja dat doe ik toch ook op zijn tijd). Kortom, met vernieuwde energie stort ik mij weer op het koken en ben er weer klaar voor om met jullie te delen wat ik maak en hoe.

En hier gebeurt het dus