Vaste respondent op reis

Ik ga op wereldreis! Nou ja ik, mijn man en ik. Na jaren van plannen, sparen, dromen en lijstjes maken, gaat het nu echt gebeuren. Op 30 april vertrekken we voor een jaar naar verre oorden. Ons huis is inmiddels tijdelijk verhuurd. Daardoor heb ik even geen eigen keuken, had ik heel weinig tijd en zijn al mijn kookboeken in de opslag verdwenen. (Die waren wel ongeveer het laatste wat ik ingepakt heb overigens, tot grote ergernis van meneer die wilde dat ook de keuken werd ingepakt) Daardoor dus ook minder blogs dan je gewend was.

Hoe nu verder?
Komend jaar gaat eten zo mogelijk een nog grotere rol in mijn leven spelen. Ik heb al een hele lijst met dingen die ik wil eten: lama en cavia in Zuid Amerika, maple sirup in Canada, heel veel curry in India en Sri Lanka, eland, rendier, bizon, noem maar op. Mijn plan is om heel veel te proeven, heel veel inspiratie op te doen en te bedenken wat ik 'met de rest van mijn leven wil'. Iets met communicatie en eten, maar wat? Ik zou het niet weten...

Voor alle mensen thuis hebben we een reisblog, vincent-ilse.reismee.nl. Dat zal uiteraard ook over eten gaan, maar ook over andere dingen die we meemaken. Ik probeer wel tijd vrij te maken om ook hier af en toe nog een blog te posten, maar ik kan niets beloven. Als ik weer terug kom, ben ik zeer waarschijnlijk nog even werkloos, dus dan beloof ik dat ik de schade zal inhalen.

Citroen souffle

Toetjes vind ik heerlijjk. Citroen vind ik heerlijk. En souffle altijd spannend, maar ook heerlijk. De citroensouffle is dan een fijn toetje als je mij bent. Grappig hoe een paar cm smurrie toch na even in de oven 2 keer zo groot wordt en verandert in een luchtig citroen kussentje. Hoewel mijn meneer en vaste proefpersoon soufflees omschrijft als gebakken lucht, gaan ze er toch iedere keer weer in als zoete koek:-)

 

Wortelsoep

Een heerlijk en eenvoudig recept voor wortelsoep. Smoor 300 gr winterwortel met 1 gesnipperde ui in olijfolie. Beetje kaneel en komijn toevoegen en dan 8 dl groentebouillon er bij. Kook de wortel gaar en pureer de soep. Meng tijdens het koken het sap en de rasp van 1 sinaasappel met 4 eetlepels olijfolie. Serveer de soep met een beetje sinaasappelolie, geroosterde amandelen en wat munt.

Pasta carbonara

Verse pasta. Iedere keer als ik het maak denk ik: "dat moet ik vaker doen wat dit is lekker!" En toch maak ik het maar heel weinig. Helemaal niet veel werk en wel lekker is de tagliatelli a la carbonara. Uitgebakken spekjes, een uitje, wat knoflook en op het laatst een mengel van ei en slagroom er door roeren. Garneren met cashewnootjes (niet echt authentiek Italiaans maar wel errug lekker) parmazaanse kaas en peterselie.

 

Superlekker en zo klaar!

 

Kokos rijst pudding

Een heerlijk Indiaas toetje. Honderdduizend calorieen in een portie, maar ik heb er een extra rondje rennen voor over. Heerlijk met kardemom en boter voor dat warme-sauna-verwen-gevoel. Meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen...

Schitterende Appel-kwarktaart

Als je veel kookt, heb je veel ingredienten in huis. Zo ook ik. Alleen zijn wij ons huis aan het ontruimen in verband met onze naderende wereldreis. Ik ben dus restjes aan het op-koken. Bij mijn collega's legde ik de vraag neer welke taart met zelfrijzend bakmeel zij wilden eten. Aangezien ik nog anderhalve kilo had staan, leek mij dat een prima opmaak-ingredient.

Het verzoeknummer was een gebakken kwarktaart met appel en citroen. super simpel! Bodem maken met ei, bloem en boter. Even voorbakken. Kwarkmix met geslagen eiwit, dooier, kwark, suiker en citroenrasp. Leg de met kaneel bestrooide appelschijfjes op de bodem, kwark er over en in de oven.

En om het geheel extra leuk te maken, heb ik er glitters op gedaan:-)

Restaurant Kip

Van mijn lieve collega's hebben mijn meneer en ik dinner cheques gekregen toen wij gingen trouwen. Door de drukke en vol met lekker eten afspraakjes decembermaand, onregelmatige diensten van mijn wederhelft en mijn ik-doe-even-een-maandje-geen-alcohol in januari kwamen we pas op 2 februari toe aan ons etentje.

Op de site van de dinner cheques kozen we restaurant Kip uit. Eerst wilde ik naar Herman den Blijker. Ik dacht als ik dan niet de hoofdprijs heb gewonnen, kan ik er in ieder geval een keer gaan eten. Helaas pindakaas doet Herman niet mee met de dinner cheque.

Restaurant Kip dus. Vlak bij het Westelijk handelsterrein, lekker ouderwets maar sjiek ingericht en ontzettend lekker eten! Duurder dat wat wij normaal uitgeven als we een hapje gaan doen, maar ja dit was ook echt UIT ETEN en geen sate met friet:-) We kozen voor het vier gangen surprise menu met wijnarrangement. Beste keuze ooit (helemaal omdat we op de fiets waren, want ik kon geen meter meer rijden met de auto).

Heerlijke zwaardvis, op de huid gebakken zeebaars, hertenbiefstuk met vergeten groente en een bijzonder toetje. Als we straks terug zijn van onze wereldreis en weer allebei een baan hebben, gaan we  dit zeker vaker doen. Wat een heerlijkheid!

Wil je zelf ook genieten? Kijk dan op www.restaurantkip.nl

Groot misverstand

Gisteren vroeg mijn collega: "wat ga je vandaag eten?"
Ik: "pizza"
Collega: "Oh dan wel helemaal zelf gemaakt zeker?"
Ik: "Nee hoor gewoon uit de vriezer."
Grote ongelovige ogen waren het gevolg.

Een groot misverstand is dat ik elke dag heel uitgebreid en ingewikkeld kook. Ook ik eet regelmatig uit de magnetron (wel alleen dingen die ik zelf gemaakt heb) en ook wel eens een afbakpizza van dr Oetker, Utker of hoe je het ook zegt. Als je 36 uur in de week werkt en een wereldreis aan het plannen bent, heb je gewoon niet altijd tijd om uitgebreid te koken. Plus dat ik niet zoveel geld heb en niet zoveel kilometers in de week kan hardlopen. Want lekker koken betekent bijna altijd calorieen bij de vleet in de pan gooien en genieten.

Bij deze dus: Ik eet geen soep uit zak of uit blik, geen pasta of noedelpakjes waar alleen water bij moet en geen magnetronmaaltijden uit de supermarkt. Maar voor het gemak heus wel eens een pizaatje.

Heerlijke amuses

Ik ben al jaren fan van de recepten in de Allerhande. Niet allemaal natuurlijk, maar er zitten echt pareltjes tussen. Zo ook deze amuses die we uit het decembernummer (2012) hebben gehaald. En omdat je met kerst (of andere festiviteiten die uitlopen op veel-gangen-menu's) al heel snel veel en veel te veel eet, zijn amuses echt een uitvinding! Anders voordeel: deze zijn best wel eenvoudig, maar ontzettend lekker.

Wat hebben we op het bord liggen?

* Seranohamrolletjes met artisjokkenmousse

* Hammousse met portgelei

* Gehaktballetje met spek en appelstroop-koriander-saus

Citroen koekjes

Ik ben dol op citroen, en op koekjes. Mijn collega Annemarie heeft uit Italië maismeel voor mij meegenomen. Daar heb ik al een keer taart mee gemaakt. En nu dus ook koekjes. Want steeds als ik een recept met maismeel tegenkom denk ik: oh ja daar moet ik wat mee maken! En met ravioli stekers heb je onwijs makkelijk, onwijs lekkere koekjes!

Hoe maak je ze? 
Boter (120 gr) mengen met suiker (12 gr). Meng daar 2 eierdooiers, twee theelepels citroenrasp, bloem (155 gr) en maismeel (110 gram) doorheen. Rol het deeg uit, maak er mooie vormpjes van en bak ze in 15-20 minuten op 160 graden. Een kind kan de was doen, toch?

Weer eens Tweetjemee

Nu mijn Nederlandse lessen officieel zijn afgelopen, heb ik op woensdag ineens weer tijd om lekker te koken. Tijd dus voor Tweetjemee. En zoals meestal, staat ook deze keer Indiaas op het programma. Ik zou zeggen, bestel lekker en help mijn meneer en mij de wereld rond. Want alle beetjes helpen als je op wereldreis gaat.

Carnard a l'orange

Vorig jaar aten mijn meneer en ik op 24 december canard a l'orange, met ons tweetjes. We kochten eendenborst in plaats van een hele. We hadden ons eten koud op, toen we een heel verdrietig telefoontje kregen. Dit jaar stond de eend daarom weer op het menu, gewoon omdat hij wel heel erg lekker was en ik stiekem een hele eend wilde klaarmaken.

Op eerste kerstdag bereidde ik dus met mijn moeder een 'donald' van ruim 3 kilo. Van een karkas maakte ik een sterke eendenbouillon, die met sinaasappelschilletjes, port en cointreau transformeerde in een HEERLIJKE saus. Na een hele tijd in de oven (tussentijds liefdevol omgedraaid door twee paar handen, want voor een persoon was ie echt te groot) was de eend gaar. We sneden hem in stukken, legden hem op een schaal en deden de ontvelde sinaasappelpartjes er over. 

Dat laatste valt trouwens niet eens mee, een sinaasappel ontvellen. Het eet uiteindelijk wel heerlijk, zonder witte flubbertjes, verborgen pitjes en ander onprettig spul. Met gebakken aardappeltjes en gebakken pompoen was ik helemaal in mijn nopjes met de eend. 

Snoskommer

We gaan even terug in de tijd, helemaal naar de tijd dat ik op de basisschool zat en met veel plezier de boeken van Roald Dahl las. Een van de favorieten was de Grote Vriendelijke Reus, ook wel bekend als GVR. De GVR weigerde om kleine kinderen op te eten en was veroordeeld tot het eten van verschikkelijke snoskommers. De snoskommer zijn soort enorme komkommer, maar dan hol van binnen (Sofie kan zich er namelijk in verstoppen). En zoals de naam al doet vermoeden zijn ze snotterig en smerig. 

 

We gaan terug naar het nu. Op tweede kerstdag heb ik weer eens een lekker Indiaas etenfeestje gemaakt. Voor het eerst maakte ik okra. En okra is een soort klein dun komkommertje, met gaatjes erin. Als je het in plakjes snijdt lijkt het op een soort wieltje. Okra is dus echt snoskommer! Ze zijn heel slijmerig van binnen, superranzig als je ze gaat snijden. Ze ruiken wel naar lekkere verse sperzieboontjes.

 

 

Maar goed ik had dus verzonnen dat ik dat ging eten, dus ik heb ze toch maar klaar gemaakt. Met wat uien en specerijen roerbakken en klaar. Door de schil blijven ze knapperig en ze smaken ook wel naar bonen. Je moeten alleen door de slijmerige draden heenkijken die aan je lepel hangen...

 

Bij de okra een biryani, kip curry, champignoncurry en tomatenchutney.