Sinaasappel rijst toetje

Soms, nou ja best vaak, heb ik zin in een toetje. Vaak kijk ik dan in mijn koelkast, daarna in mijn kookboeken en besluit dan wat ik kan en wil maken. Deze keer werd het een rijstpudding met sinaasappel en cointreau slagroom. Eigenlijk moest er ook nog gedroogd fruit in, maar dat had ik niet. En ik kan je vertellen dat ik dat ook niet gemist heb.

Bij het kookpunt heb ik mijn allereerste siliconen bakvormen gekocht, jaren geleden. Favoriet is nog altijd de bloemetjes vorm. Niet alleen omdat het bloemetje zo leuk is, maar ook omdat de vorm zelf zo mooi roze is. Waar deze vorm niet heel handig voor is, zijn cake-achtige baksels. Die gaan natuurlijk rijzen en dan heb je een mooi gerezen korst ... die je moet afsnijden. Omdat je blommen er anders voor nix ingebakken zijn en omdat ie anders zo wankel staat. Voor toetjes dus wel heel handig, mits ze stevig genoeg zijn anders krijg je er alleen een bloemloze blob uit:-)

Quiche lorraine

Zo ongeveer de allerklassiekste quiche die er is, heet lorraine. Wat er in gaat zijn deeg, spekjes, eieren, slagroom, zout, peper en nootmuskaat. In tegenstelling tot wat de meeste mensen (en ik dus ook tot voor kort) denken, komt er dus geen kaas aan te pas. Wel erg lekker natuurlijk.

Tip In het recept staat dat je de quiche op een taartrooster moet laten afkoelen. Nu had ik bedacht dat ik de quiche mee ging nemen aan een feestje, en vond de taartvorm juist wel een handig vervoermiddel. Nou dat doen we dus niet meer! Mijn met liefde (en boter) geknede deeg, was in de vorm lekker afgekoeld en vervolgens onwijs vastgeplakt aan de bodem. Tot zo ver je moeite om er een mooi uitziend baksel van te maken. Hij was nog steeds erg lekker, maar helaas toch categorie misbaksel. 

Wat ik me afvraag

Met speciale gelegenheden zoals kerst of pasen, zie je overal hertenbiefstuk opduiken. Wat ik me dan afvraag, wat gebeurt er met de rest van het hert? Of heet gewoon alles wat ze van een hert afhalen voor het gemak biefstuk? Ik heb namelijk nog nooit hertenstooflappen, ribstukken of schouder gezien...

Grootmoeders fricassee

Ik dacht altijd dat fricassee een soort schnitzel was en sloeg recepten met het woord fricassee erin dan ook meestal over. Niet meer doen! Fircassee is een smoor gerecht van kip, die eerst is gebakken voor hij in de sudderpan ging. De world famous Coq au vin, is ook een fricassee. Wist ik veel!

Mijn fricassee recept heette grootmoeders fricassee. Dat klinkt op de een of andere manier altijd goed. Onderdeel van eht recept zijn gesmoorde champigons (niet zo heel moeilijk) en gesmoorde zilveruitjes (best lastig). De zilveruitjes zijn vooral lastig te kopen. Blijkbaar zat ik buiten het seizoen. Geen nood, de groeteboer had ook cipolini's. Kleine Italiaanse uitjes. Ook helemaal niets mis mee. Al met al sta je weer een tijd in de keuken, maar zodra het op je bord ligt, ruik je al dat het de moeite waard is geweest. En als je het dan in je mond stopt.... 

Als een kind in een snoepwinkel

Mijn kerstpakket bestond uit een paarse pluim. Op internet kun je dan iets uitkiezen, een overnachting, etentje, uitje of (en dat heb ik gedaan) shoppen bij de Oil & Vinegar. Voor €100 mocht ik iets inladen. Ik voelde me echt als een kind in een snoepwinkel! Het lijkt er natuurlijk ook wel een beetje op.

De score is:

• olijfolie met peper
• olijfolie met citroen
• olijfolie met knoflook
• walnoot olie
• pure smelt chocolade
• een pasta pakketje met allerlei kleurtjes
• een spuitflesje met groene olijven creme
• viskruiden (nooit ergens anders zulke lekkere gevonden)
• Hawaii zout (zwart!)
• patatas bravas dip
• honing met walnoot,
• honing met blue berry
• honing met sinaasappel
• rozen jam
• devil's mustard
• gedroogde vijgen met hazelnotenpasta

Ik vind dit het echt beste kerstpakket ooit! Ook een beetje omdat ik natuurlijk zelf alle spulletjes heb uitgezocht:-)

Kastanjes

Kastanjes kun je gebruiken om mee te knutselen, heb ik tenminste wel gedaan op de kleuterschool. Mijn moeder heeft vroeger 1 keer kastanjes klaargemaakt als avondeten, en dat vond ik toen heel gek. Nu zie ik ze wel eens liggen (nu natuurlijk niet meer, maar in het najaar wel) en wil er dan zelf mee aan de slag.

Kastanjes kun je poffen in de oven (lekker weinig werk voor de kok, wel rotzooi aan tafel), smoren in een sausje (bijvoorbeeld port, veel pel-werk voor de kok) en pureren (ook veel werk voor de kok, en niet meer zichtbaar herkenbaar als kastanje, jammer toch?) Zoals je ziet, kosten kastanjes je behoorlijk wat tijd. Voor de gesmoorde variant moet je ze kort koken en daarna pellen. Dat moet je heel snel doen, als ze nog warm zijn. Daarna is het nog maar heel weinig werk, in de oven zetten in de portsaus.

Ik heb ze geserveerd met spruitjes. De zoete smaak van de kastanjes en de portsaus is heel lekker bij de bittere spruitjes. Zelfs mijn broertje die niet van spruitjes houdt, heeft met smaak zijn hele bord leeggegeten!

Lavendel panacotta

Na onze eerste vakantie in Italië ben ik dol op de calorieënbom die panacotta heet. Een pudding van slagroom en gelatine. Heerlijk romig en met allerlei smaken te combineren. Ik heb inmiddels al verschillende combinaties gemaakt. De vanille panacotta met bosvruchtensaus, rozen panacotta met frambozen en de lavendel panacotta met chocolade saus.

In een tijdschrift zag ik dat recept en stond meteen te popelen om het te maken. Voor de lavendel ging ik bij de Chinese kruiden meneer op de markt langs. Verder is het heel simpel. Kook de slagroom met de lavendel en suiker. Zeven, gelatine er in en op laten stijven. De lavendel heeft in je mond dezelfde sensatie als in je neus. "Het is heel gek om te proeven wat je normaal gesproken ruikt." Niet iedereen vindt het even lekker, want het is toch een rare ervaring. Ik hou wel van raar eten, maar smaken verschillen nu eenmaal.

Bonensoep met tomaat en aubergine

Mijn de-kunst-van-het-koken-kookboek komt nog regelmatig uit de kast. Een tijdje geleden maakte ik een bonensoep met tomaat en aubergine. Ook dit recept bestond uit heel veel stappen en kostte me een halve dag. Nu maakt mij dat niet uit, want ik vind langzaam koken heerlijk. Helemaal blij ben ik als er rijen met ingredienten in moeten, en ik maar twee of drie dingen hoef te kopen, omdat ik de rest in huis heb. Dit was zo'n recept. De bonen die in de soep gingen, waren dezelfde witte bonen die ik ook in de osso buco deed. Dus die had ik over. Van oma hadden we net een rookworst van de slager gekregen. Uien, knoflook, spekjes, heb ik altijd wel in huis. Alleen de tomaten en aubergine zitten niet in mijn standaard uitrusting. 

Deze bonensoep heeft wel iets weg van erwtensoep, maar met minder vlees erin (spekjes en worst) en wel lekker. Sinds ik een paar jaar geleden zelf erwtensoep gemaakt heb, lust ik het namelijk niet meer. Snert komt in grote pannen. In onze toenmalige kleine keukentje was die grote pan al een prestatie. Ik deed zo veel mogelijk in de vriezer, maar we waren toch veroordeeld tot drie dagen soep eten. De derde dag smaakte de soep voor geen meter. Wij dachten dat dat kwam doordat we het al voor de 3e keer aten. Blijkbaar wist iedereen in onze omgeving dat erwtensoep die niet uit een blik komt, heel snel bederft en dus niet drie dagen te eten is... Dat hebben wij geweten, met 1 wc en twee snert-eters geen succes. Sindsdien raak ik geen erwtensoep meer aan. Tot zo ver mijn trauma. De bonensoep kan ik iedereen aanbevelen!

Eindelijk, Peen & ui!

In december deed ik mee met de wedstrijd van Herman den Blijker. De hoofdprijs was een jaar lang eten in zijn restaurant in Rotterdam, dus dat zag ik wel zitten. Ik maakte mijn keukenprinsessenfilmpje en stuurde het in. Eind december kreeg ik te horen dat ik een gesigneerd kookboek van Herman had gewonnen.

Trappelend wachtte ik op de postbode en toen het ook nog echt winterweer werd, begon ik ongeduldig te worden. Na 3 mails afgelopen week maar eens gebeld naar de redactie van RTL. Alle correspondentie opgestuurd en sinds vandaag ben ik de trotse bezitter van het kookboek Peen & ui. Iedereen bedankt voor het stemmen, ik laat zeker nog weten hoe de peen en ui combinaties gelukt zijn (of juist niet)

Indiase maaltijd voor 2 personen

Woensdag sta ik weer met mijn Indiase kookboeken in de keuken. Deze keer haal ik in ieder geval de vegetarische biryani met kikkererwten, kidneybonen met tomatensaus, kip korma en ananas raita van stal. Primeur: nu kun je ook je eigen favoriet van voorgaande keren aanvragen. Ik kan niet beloven dat het gaat lukken, maar dan komt ie de volgende keer zeker op het menu. Je krijgt genoeg om met z'n tweeën goed van te eten, of natuurlijk zelf 2 keer. Alles is vers, dus je kunt het ook prima invriezen. 

 Via mijn Webtaurant kun je bestellen. Ik ben benieuwd of er verzoekjes binnen komen...

Tajine met rundvlees, artisjok en citroen

Jaren geleden kreeg ik een kookboekje voor mijn verjaardag met de titel "Marrokaanse lekkernijen". Dat sprak mij natuurlijk aan! Na tal van recepten geprobeerd te hebben, is dit mijn favoriet: Tajine met artisjok en citroen. Het origineel is met lamsvlees. Daar hou ik niet zo van, dus ik ga altijd voor rundvlees. Ook dit is een plan-vooruit-recept. Je moet het vlees namelijk een nacht laten marineren en daarna het vlees nog een paar uur laten sudderen. Als ik moet werken, houdt dat een 3 dagen plan in. Dag 1, vlees in de marinade. Dag 2, werken eten en dan het vlees opzetten. Dag 3, eindelijk tajine eten!

Wat ik heel lekker vind aan deze schotel, is dat het heel fris en romig smaakt. Vooral dat romige is bijzonder omdat er helemaal geen romig iets ingaat. Deze kun je echt zonder je schuldig te voelen in grote hoeveelheden naar binnen schuiven:-)