Groene griesmeel

Iedereen kent wel de ouderwetse griesmeelpudding; van de Mona of gewoon van je moeder. Mijn moeder maakte vroeger vaak griesmeel, 'gele pudding' of rijstepap. Misschien dat daar mijn voorliefde voor toetjes is ontstaan... Het kan ook best een genetisch vrouwentrekje zijn want mijn oma, nichtjes en tante zijn net als ik best te porren voor allerlei hartige gangen, zo lang er maar plek over blijft voor een toetje.

Een tijdje geleden kocht ik Pandanpasta. Voor de pandan chiffon cake, had ik maar een half flesje nodig. Ik had dus best wat over. Het leek mij wel grappig om er een pudding mee te maken. Knalgroen. Maar wat moet je er bij doen? Want pandan is best een bijzondere smaak. Ik besloot er gewoon melk en suiker bij te doen. Het resultaat was een geniaal gelukte pudding, qua uiterlijk. De smaak was wat lafjes. Met een goede flats poedersuiker er overheen was ie nog wel lekker, maar niet zo spectaculair als ik had gehoopt. Volgende keer iets met kokos en meer suiker dan maar.