Toen mijn nichtje op vakantie ging naar Frankrijk, logeerde het harige monster met de naam Dibbes bij ons. Vergeleken met onze eigen rode Joep, is Dibbes echt wel een katje om zonder handschoenen aan te pakken. Helemaal geen moeite dus. Toch kregen wij na afloop een aardigheidje. Omdat ze mijn voorliefde voor eten en avontuurlijkheid inmiddels wel kennen, kregen wij 3 blikjes van de locale markt.
Zelfs ik heb er best wat moed voor moeten verzamelen om ze open te maken. De minst spannende heet pate de campagne. Op een zondagmiddag, met een toastje op de bank zittend, besloot ik de uitdaging aan te gaan en de eerste open te maken. Mijn eerste associatie met vlees uit blik is toch kattenvoer, ik kan er niets aan doen. De eerste blik in het blik, bleef ook 'kattenvoer'. 
Beetje schudden, komt er een grote klont vlees, met vet uit zetten. Als je hem doorsnijd blijkt het gelukkig gewoon soort Ardenner pate te zijn. Een beetje zout naar mijn smaak, maar prima te doen met een biertje of een wijntje. De volgende keer ga ik het pate'tje wel schoonsnijden, want het oog wil toch ook wat. Het ene blik dat ik nu nog over heb, bevat eend en varken (zou moeten kunnen). Het andere heet pate de tete. Mijn Frans is niet zo heel best, maar zelfs ik weet wat dat betekent: Hoofden pate. Daar ga ik dus nog even moed voor verzamelen... 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten