Bij de Turkse supermarkt verkopen ze heel dun deeg, soort filo deeg maar dan niet bevroren. Ze lijken nog het meest op hele dunne en hele grote tortilla's. Ik had geprobeerd om er perentaartjes mee te maken, maar dat was niet echt een succes. Dit deeg schreeuwt om meer vet en frituurachtige activiteiten.
Tijdens een kookworkshop maakte de dame die het voor deed met het grootste gemak de lekkerste envelop-achtige snacks. Met dat in mijn achterhoofd, pakte ik ingredienten uit mijn voorraadkast en koelkast. Knoflook, uien, linzen, wortel, bleekselderij, chili peper, kurkuma, komijn en nog veel meer bij elkaar in de pan en gaar koken. Snij het deeg in stroken van ongeveer 10cm, dan de driehoekjes een paar keer omslaan en in de olie bakken.
Ik vond het best een spannend experiment, zeker omdat mijn voorbeeld al bijna een jaar geleden zo lekker was. Gelukkig heb ik de jury weer overtuigd en werd de oliebollengeur in huis me direct vergeven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten