Een raar aardbeientoetje

Ik hou wel van experimenteren. Als ik een recept zie en denk 'hé dat is gek', dan wil ik dat ook maken. Heel raar zo als dat werkt in mijn hoofd. Dat was wel precies water er gebeurde toen ik dit recept tegenkwam. Taartje van aardbeien in pepergelei Soms is het resultaat verrassend lekker. Soms denk je met een hap in je mond 'dit is inderdaad gek'.

Op een dag dat mijn lieve meneer voetbal zat te kijken en ik daar (alweer) geen zin in had, pakte ik mijn ingredienten bij elkaar en ging aan de slag. Nu weet ik al lang dat de foto's bij een recept niet echt zijn. We worden genept bij het leven, want die dingen op de foto kun je helemaal niet eten. Die zijn van behangplakjes, purschuim en ander synthetisch materiaal. En toch blijf ik teleurgesteld als mijn baksel er niet op lijkt. Zo had het dus moeten worden:

En zo werd het:

Oeps
De mensen van de fotostudio hebben echt geen gemalen peper in hun toetje gedaan! Dat ziet er namelijk gewoon vies uit. En tussen je kiezen is het ook al niet fijn. Mijn tweede poging viel hopeloos uit elkaar waardoor die een soort ruïne werd. Ik had mijn chocola blijkbaar al een keer opgegeten, want nergens was meer chocola te bekennen in huis. Dan maar hagelslag smelten. Dat is dus ook al geen chocola! Hagelslag smelt namelijk niet! Het oh zo makkelijk zelf te maken spuitzakje, is helemaal niet makkelijk en valt uit elkaar als je er te lang naar kijkt.

Kortom, er zijn een heleboel redenen waarom dit toetje er zo uit kwam te zien nadat ik er mee klaar was. Er komt geen tweede keer want ik vond het ook nog eens niet lekker. Dikke vette oeps dus...