Als je naar Alaska en grote delen van Canada gaat weet je 'ik ga naar de wildernis'. Beren, elanden, wolven, vossen, kariboes noem het maar op en het loopt er gewoon los. Een van de redenen dat de beren in het westen (links dus op de kaart voor de mensen die er net zo goed in zijn als ik) groter zijn dan in het midden of meer naar het zuiden, is dat ze zalm eten.
Hele grote, dikke, vette, roze zalm. Ieder jaar, eind augustus, begin september, zwemmen ze zalmen de rivieren op om zich voort te planten. Daarna zijn ze moe en gaan ze dood. Tijdens deze zalmtrek staan de beren langs de kant van het water te wachten tot ze hun koolhydraten-om-de-winter-mee-door-te-komen uit het water kunnen scheppen. Wat zou ik dat graag gezien hebben!
Maar aan de andere kant, we hebben over een bruggetje gewandeld (midden in het bos) en zagen onder ons de meest fantastische en ook meest lelijke zalmen zwemmen die we ooit gezien hadden. De sock-eye-salmon. Een knalroze vis met een groene boeventronie. In de modder naast het riviertje berenpootafdrukken die wezen op een enorme grizzly. Van zo dichtbij hoefden we ze nu ook weer niet te zien! Behalve de pootafdrukken en wat heel verse berenkak, jaja we hebben een sporencursus gedaan, gelukkig geen beren gezien die dag.
 |
| Veel te grote berenpoot vlak naast de zalm |
Mede daarom konden we misschien wel een hoera-we-zijn-weer-thuis-feestje geven. Op de markt in Rotterdam zagen we deze sock eye zalm gewoon liggen. Die ging heerlijk op een broodje met een citroenroom er onder. Echt een gevalletje, even weer lekker wegdromen.
 |
| En om nog even op te scheppen. in een boom zitten is toch wel het op een-na-vetste wat je een beer kunt zien doen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten