Sinaasappelbavarois

De bavarois en ik waren niet echt goede vrienden. Mijn eerste bavarois heb ik gemaakt, nou ja geprobeerd te maken, met kerst 2010. Het leek allemaal heel voorspoedig te verlopen, behalve dat de custard niet dik wilde worden. Ik liet hem dus goed warm worden en toen werd het brinta. Eieren gestold. Het smaakte heel goed, alleen de textuur was behoorlijk naar in je mond.

Ik heb de tweede poging heel lang uitgesteld, maar nu was het toch zo ver. Met een hele keuken vol vieze schalen en kommen (geklopte eiwitten, custard en slagroom) moest het wel goed komen. Ik had alleen geen gelatinepoeder in huis. Ach met tartina (voor op je taart) moest het ook wel lukken dacht ik. Ook deze keer was de smaak weer prima in orde, de textuur ook alleen was hij nu niet dik genoeg geworden. Het uitstorten op een bord werd het dus niet. Maar in een Le Creuset pannetje en met aardbeitjes er op, was het toch gewoon een heel lekker toetje.