Ik ben helemaal niet dol op winter. Ik heb structureel koude handen en ijsvoeten; ongeacht de dikte van mijn schoenen, sokken en pantoffels. Waar ik wel dol op ben is winters eten. Zoals stoofvlees. Ik heb al stoofvlees gemaakt met allerlei soorten bier, baastogne koeken, appelstroop en rode wijn. In het assortiment nu ook stoofvlees in witte wijn. Op z'n Frans, dus ook met cognac. Verder wortel, ui, spekjes, tomaat ,champignons, kruiden en witte wijn dus.
Op mijn werk sta ik bekend als 'nogal-van-de-structuur' en ook in de keuken pak ik het georganiseerd aan. Alle ingredienten op het aanrecht voor ik begin, zodat ik zeker weet dat ik alles in huis heb. Halverwege is er niets meer te zien van orde en structuur. Dan lijkt de keuken wel ontploft. alles wat ik heb gebruik staat dan op het aanrecht, voor als ik het nog een keer nodig heb. Gelukkig is het resultaat meestal wel zo dat manlief de rotzooi snel vergeet.
En als je dit toch onder je neus krijgt als avondeten, mag je ook niet klagen, al zeg ik het zelf. Bij het stoofvlees een puree van doperwten en munt met wat zwart himalaya zout voor de kleur. Zelf nu ik net gegeten heb, krijg ik eigenlijk al weer trek als ik hier naar kijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten