Alaska King crab

Wie Discovery wel eens opzet heeft zeker weten de aankondigingen van The deadliest catch wel eens gezien. Een serie over extreem stoere krab-vissers in de wateren bij Alaska. Deze mannen vissen met gevaar voor eigen leven op de enorme Alaska King crab.

 

Afgelopen jaar waren wij in Alaska. We waren zelfs op het Kenai schiereiland in Homer, waar de Time Bandit haar thuishaven heeft. We hebben de visfuiken zien staan op de kade, maar het schip zelf was niet thuis. Wat we wel hebben gedaan was in een restaurant King crab bestellen. Als eet-liefhebber kun je natuurlijk niet naar de bron gaan en dan zonder een hapje te nemen weer weggaan. We kregen een heerlijk groot bord met enorme poten en een botersausje!

zoals je ziet geniet mijn meneer ook van het lekkere eten

Heel terecht dat je er flink voor moet betalen; het is a) onwijs lekker en b) er is hard voor gewerkt om het op je bord te krijgen.

Salteňa

Toen ik in 2003 en 2004 op stage was in La Paz, Bolivia heb ik heel erg genoten van het eten daar. Anno 2014 was ik wat minder onder de indruk, maar dat komt misschien ook omdat ik heel veel pech heb gehad. In drie maanden tijd was ik vier keer ziek en viel ontzettend veel af. Daardoor heb ik heel veel plezier in eten misgelopen. Desalniettemin wil ik jullie een foto van de stad die voelt als mijn tweede thuis niet onthouden.

La Paz

De Boliviaanse keuken is trouwens ook niet heel erg bijzonder. Heel veel aardappel en weinig kruiden en specerijen. Het moet vooral goedkoop en voedzaam zijn. Mijn favoriete straateten is en blijft wel de salteňa. Een soort pastei die in de ochtend op straat wordt verkocht. Je hebt ze met rundvlees of kip. Verder lekker veel saus (daardoor is 'ie trouwens heel lastig te eten), rozijnen, ui, kruiden en meer. De salteňa wordt gebakken in de oven en warm geserveerd.

Lekker kliederen
Bij een goeie druipt de saus over je kleren heen als je op straat staat te eten. Lekker kliederen! Bij de minder goede, waarvan mijn creatie tien jaar geleden er trouwens een was maar daarover later meer, moet je je best doen om door te slikken omdat ze droog kunnen zijn. Mocht je trouwens in Bolivia komen, pas op, er zitten soms ook botjes in of olijven met pit!

Oeps
Maar dan over mijn blunder. Ik heb een Spaanstalig kookboek gekocht in La Paz tijdens mijn stage en ik had nog niet heel veel deeg-ervaring. Ik had dus niet in de gaten dat een eetlepel zout belachelijk veel was. De woorden thee- en eetlepel lijken in het Spaans echt op elkaar! Mijn deeg was dus veel en veel te zout, oneetbaar zout zelfs. Daarna heb ik het nooit meer aangedurfd. Misschien dat daar komend jaar nog wel verandering in komt ...

Limburgse rijstvlaai

Als kind mocht ik op mijn verjaardag kiezen wat ik voor taart wilde. Heel vaak koos ik voor een rijstvlaai. Die kocht mama dan bij de Multivlaai. Toen wij op familieweekend gingen naar Limburg kon ik het niet laten om een vlaai te maken. Want een vlaai met zijn tweeën is een flinke hap en uitdelen is ook gewoon leuk.

Het lijkt misschien ingewikkeld, maar een rijstvlaai is echt heel makkelijk te maken! Je moet er wel even de tijd voor nemen, want de korst is van brooddeeg en dat moet een uurtje rijzen. Verder is het gewoon een kwestie van je rijst koken en het hele zwikkie in de oven. Geen technische handelingen, ingewikkelde ingrediënten of lastige versieringen (tenzij je dat zelf graag wil natuurlijk). De keuken zag er trouwens ook stukken beter uit dan na mijn voetbal macarons.

En om helemaal in de sfeer van het tot nu toe succesvolle WK te blijven, heb ik er oranje slagroom opgedaan.

Wil je zelf ook deze rijstvlaai maken? Ik heb dit recept gebruikt.

Zelfgemaakte tortillawrap

Als groot fan van de Amerikaanse, Australische en Nieuw Zeelandse kookwedstrijden zie ik vaak de flat-bread en andere broodsoorten in een handomdraai gemaakt worden. Als zij dat in een paar minuutjes kunnen, moet ik toch ook een tortilla kunnen maken, dacht ik. En jawel, dat kan ik!

Bloem, water, olie, zout en eventueel iets van kruiden er in, lekker kneden en even laten rusten. Daarna rol je het deeg tot een dunne pannenkoek die je even bakt in de koekenpan en klaar!

Van mijn kippenbouillon had ik nog wat kipdraadvlees (hoe heet dat eigenlijk?). Die heb ik gebakken met wat knoflook en mexicaanse kruiden. Knoflooksaus, tomaat, komkommer, paprika, kaas en eigenlijk alles wat je nog in de kast hebt en erbij wil gooien en voila! Een lekkere verse wrap die niet naar het verpakkingsmateriaal smaakt, maar naar de ingrediënten die er in zitten...

Mediterane terrine

Deze terrine heb ik al eens gemaakt, in een cake vorm. Ik vond het idee vooral heel leuk, maar de smaak viel een beetje tegen. Daarom heb ik het recept van de Allerhande een beetje aangepast:

• Ik heb er mooie grote blaadjes basilicum ingedaan
• Er zijn pijnboompitjes in gegaan voor een crunch
• Uiteraard geen tomatenblokjes maar verse tomaten saus 
• De ingredienten heb ik in een ronde vorm gedaan, met een randje van courgette. Zo krijg je leuke een persoonsporties in plaats van plakken

Lekker met een cracker.

Wil je ook eens een terrine maken? Het recept van deze vind je hier.

Havermout

Op de een of andere manier heb ik de laatste tijd zin in havermout als ontbijt. Of dat nu komt door de reclames van Quaker of mijn audio-hardloop-coach-mevrouw die me allemaal vertellen hoe goed en lekker havermout wel niet is, ik zou het niet weten.

Maar goed, ik heb dus zin in havermout. En je kunt best veel verschillende smaakjes maken, er is meer mogelijk dan alleen melk koken, haver erin en lepelen. Ik gooi er vaak in waar ik op dat moment trek in heb, wat er in huis is of wat ik over heb. Op advies van een vriendin gebruik ik trouwens soms ook amandelmelk, gezond, goed voor het milieu en lang houdbaar. En dat is ook lekker in de havermout.

Welke smaken vind ik dan lekker?
Havermout met amandelessence en geroosterd amandelschaafsel. Zonder suiker zoet genoeg en dus extra gezond.
Havermout met chocolade hagelslag, gewoon omdat chocola altijd lekker is
Havermout met gedroogde abrikozen, iets met extra kalium
Havermout met overrijpe banaan

Oeps
En bij die laatste ging het mis. Ik vond de banaan wel erg zoet en besloot om er wat citroensap in te gooien om het zoete wat te doorbreken. En als er iets dom is, is het wel zuur in je melk gooien want dan gaat het schiften! Zodra ik het er in gooide, wist ik al dat ik een ei was. En omdat ik geen melk meer in huis had, heb ik het maar gewoon laten pruttelen in de hoop dat het wel goed kwam. En inderdaad, de havermout was niet helemaal tot kaas verworden en smaakte nog prima. Maar een volgende keer neem ik het risico niet meer... 

En ik heb geen foto bij deze blog, want havermoutpap ziet er gewoon smerig uit:-)

Waterzooi

Ik begin maar meteen met de naam, waterzooi. Dat klinkt toch gruwelijk onsmakelijk? En die associatie is absoluut onterecht want waterzooi is heerlijke in witte wijn gestoofde kip.

Nadat de groenten lekker hun ding gedaan hebben in het sausje, maak je hem af met zure room en peterselie. Niet moeilijk en wel heel Frans. En dat voor een Belgisch recept:-)

Oeps

Er zit wel een klein addertje onder het gras, of in de pan. Om de kip op 170 graden te stoven, moet je hem wel eerst in de pan aan de kook brengen. Want anders zit je net als ik, en mijn mede-eters, erg lang te wachten op rauwe lauwe kip. 

Tonijn tartaar met romige groente en wasabi mayonaise

Dit voorgerechtje, of licht hoofdgerecht, is niet moeilijk om te maken maar wel ontzettend lekker! Ik heb het recept van een kookworkshop die ik eens gevolgd heb.

Wat heb je er voor nodig?
Goede, verse tonijn
Zoute soja (kikkaman is heel lekker en gewoon bij Albert Heijn te koop)
Taugé, klein handje
Haricot verts, klein handje
Bosui, een of twee
Slagroon, een eetlepel of twee
Mayonaise
Wasabi

Hoe simpel te bereiden
Blancheer de boontjes, maakt de bosui en taugé schoon en snij ze in ongeveer dezelfde lengte. Roer er wat zout en peper en slagroom door. Roer een beetje wasabi door de mayonaise. Niet te veel want het is echt heel scherp! Snij de tonijn in kleine blokjes en doe er wat soja saus doorheen.

Leg alles mooi op een bord en klaar!